Druga część filmu ''Od Alvara Aalto do JKMM architects''

Pierwszą część filmu znajdą Państwo pod poniższym linkiem:

bryla.gazetadom.pl/bryla/1,85298,10124140,ARCHIWIZJE__Od_Alvara_Aalto_do_JKMM_Architects.html

****

- „Jest wiele podobieństw między tymi dwoma obiektami – mówi prof. arch. Hannu Tikka z Uniwersytetu Technicznego w Tampere i Helsinkach - piękne użycie cegły jako wiodącego materiału, wewnętrzny dziedziniec, rola światła w tworzeniu atmosfery. To wszystko sprzyja spotkaniu człowieka, sztuki i architektury”.

Ratusz w Säynätsalo został ukończony w 1951 roku jako trójkondygnacyjny obiekt, który otacza rozległy dziedziniec. W budynku miały się mieścić sale obrad, biura, biblioteka, sklepy, bank dla trzech tysięcy mieszkańców miasteczka związanego z przemysłem drzewnym. Aalto połączył tradycyjny fiński styl z humanizmem włoskim i jego piazzą oraz zdobyczami modernizmu, tworząc jeden z najpiękniejszych przykładów swej „architektury organicznej”. Użyte materiały (cegła, drewno, szło), gra światła w budynku, prowadzące na dziedziniec trawiaste schody - wszystko to powoduje, że obiekt jest organizmem podporządkowanym człowiekowi i funkcji.

Przebudowa fabryki włókienniczej na centrum kulturalno-kongresowe zakończyła się w 2007 roku. Architekci z JKMM (autorzy m. in. fińskiego pawilonu na Expo w Szanghaju i pięknego drewnianego kościoła w Espoo) zmienili ceglanego kolosa w tętniące życiem serce Hämeenlinny. Tak jak u Aalto, budynek żyje wokół wewnętrznego dziedzińca, do którego schodzi się po szerokich schodach pod szklanym dachem. Jak przystało na obiekt XXI wieku – nie brakuje tu szkła, betonu i stali. Nowa konstrukcja szanuje jednak historyczne części budynku, którym przywrócono industrialne, surowe piękno.

- Ludzie zatrzymują się, rozglądają, podoba im się to, co tu widzą – mówi Jouko Astor dyrektor Verkatehdas – nawet ja czuję się wciąż zafascynowany, to wspaniałe miejsce – dodaje.

Film o architekturze fińskiej jest kolejnym dokumentem poświęconym architekturze zespołu filmowego Para. Zdjęcia zrealizowano w Säynätsalo i okolicach oraz w Hämeenlinna. Film dopełnia muzyka Jeana Sibieliusa w wykonaniu Katarzyny Lisek i Claude Debussy’ego w wykonaniu Dobrochny Krówki . Sponsorami filmu są: Ruukki i Quantum Glass.

Zespół filmowy Para jest autorem filmów poświęconych współczesnej architekturze – ostatnio zrealizowane filmy prezentowały wybitne europejskie realizacje międy innymi: pawilon letni Serpentine Gallery arch. Petera Zumthora w Londynie, Metropol Parasol arch. Jurgena Mayera H. w Sewilli, Muzeum MAXXI arch. Zahy Hadid w Rzymie. Filmy można oglądać w portalach architektonicznych, a także podczas spotkań dla architektów. Para ma na swoim koncie również filmy publikowane na DVD m. in. „Perspektywy architektury”,  „Minimalizm-czysta forma” , „Piazzalogia”, „Scenografia życia”,  „Architektura second  life”, „Osiedle ZEN”, „Modernizm emocjonalny”, „Fabryki do życia”.

Zespół zrealizował również filmowo-edukacyjny projekt dotyczący budownictwa drewnianego – w jego ramach powstał Indywidualny Dom TypOwy arch. Roberta Koniecznego i film z jego budowy, w którym, poza tematyką architektoniczną, znalazło się miejsce na prezentację nowoczesnych technologii budownictwa niskoenergetycznego z materiałów odnawialnych.

fot. autorzy filmu